„Było to na początku
XII wieku- opowiadałem.- W czasach gdy w wyniku znanych wam z historii słynnych wypraw krzyżowych
powstało w Palestynie tak zwane Królestwo Jerozolimskie powołane do obrony
grobu Chrystusa. Państwa chrześcijańskie w Ziemi Świętej ciągle jednak
cierpiały na brak ludzi, gdyż krzyżowcy, rekrutujący się z rycerzy ochotników,
po odbyciu krucjaty zazwyczaj wracali do swoich ojczystych krajów w Europie.
Muzułmanom niekiedy nie miał kto stawić czoła i wówczas to, w czasie takiego
właśnie niespodziewanego napadu muzułmanów, do walki z nimi wystąpili także
zakonnicy opiekujący się w Jerozolimie szpitalem Św. Jana. Muzułmanów odparto,
ale zakonnicy na wszelki wypadek nie rozstawali się już z mieczami, byli
jednocześnie zakonnikami i rycerzami. I tak zrodził się pierwszy na świecie
zakon rycerski szpitalników Św. Jana, czyli, jak ich nazywano: joannitów.
Oprócz opieki nad szpitalem zajęli się oni odprowadzaniem pielgrzymów z portów
do miejsc świętych i ochroną ich przed napaściami Saracenów.
Wkrótce, bo już w
roku 1118, powstał inny zakon rycerski o podobnym charakterze. Król
jerozolimski Baldwin II przeznaczył nowemu zakonowi na miejsce zamieszkania
budynek w pobliżu ruin świątyni Salomona. Świątynia po łacinie nazywa się
templum i stąd, od nazwy miejsca zamieszkania, ów zakon rycerski otrzymał nazwę
templariuszy. W niedługim czasie liczba zakonnych rycerzy znacznie wzrosła, a
liczne przywileje i majątki, jakie otrzymali od papieża Innocentego II i jego
następców, przyczyniły się do wzrostu ich potęgi. Trzeba bowiem wiedzieć, że na
obronę Ziemi Świętej łożyła niemal cała chrześcijańska Europa i wiele sum na
ten cel zebranych trafiło do templariuszy. Oprócz normalnych zakonnych ślubów,
a więc ślubu posłuszeństwa, czystości i ubóstwa, rycerze zakonni musieli także przyjmować
obowiązek walki z muzułmanami. Wstąpić zaś do zakonu templariuszy mógł tylko
człowiek pochodzący ze stanu rycerskiego, z małżeństwa prawego, stanu wolnego,
wolny od zarzutu ciężkiego przestępstwa, a także człowiek nieułomny, jako że
zakonników czekała walka. Bracia zakonni, czyli rycerze zakonu templariuszy,
nosili białe płaszcze z czerwonym ośmiokątnym krzyżem. Chorągiew zakonna była
czarno- biała. Wypisana na niej została dewiza: Non nobis, Domine, non
nobis, sed nomini Tuo da gloriam, co znaczy: Nie dla nas, Panie, nie dla
nas, lecz dla chwały Twego imienia. [...]
Dla tych, którzy walczyli o Ziemię Świętą, płynęły szczodrze pieniądze, a także przywileje, które nadawali im papieże, królowie i książęta, aby zakon był dostatecznie bogaty i mógł sprostać zadaniom walki z muzułmanami. W XIII wieku templariusze bardzo rozprzestrzenili się na Bliskim Wschodzie. Mieli swoje posiadłości i zamki również na Półwyspach Apenińskim i Pirenejskim, w Brytanii, Irlandii, Niemczech, we Francji, Czechach, Austrii, na Morawach, a także w Polsce, dokąd w 1156 roku, po powrocie z wyprawy krzyżowej, sprowadził templariuszy książę Henryk Sandomierski. Templariusze bogacili się nie tylko dzięki nadaniom, ale także zajmując się przewozem pielgrzymów do Palestyny i przesyłką ich pieniędzy. W ten sposób podejmowali oni wielkie operacje bankowe i znakomicie zarabiali. W XIII wieku templariusze nagromadzili ogromne bogactwa, które tylko w części wydatkowali na walkę o Ziemię Świętą, dokąd posyłali rycerzy własnych i najemnych. Resztę swych dochodów używali na dostatnie życie na Zachodzie, a także na prowadzenie własnej polityki, czym budzili nienawiść i strach u ówczesnych władców. Wyobraźcie sobie bowiem organizację posiadającą swych ludzi i swe siedziby niemal we wszystkich krajach chrześcijańskiej Europy. Organizację liczną a bogatą, mającą wszędzie ogromne wpływy i stosunki, własną sieć szpiegowską. Za pomocą bogactw, tajnych informacji, sieci intryg i spisków starali się wpływać na przebieg wypadków politycznych w poszczególnych krajach. Te ich tajne zamysły wymagały oczywiście tajnych środków. Templariusze stali się mistrzami w układaniu szyfrów, którymi się porozumiewali. Zamki ich pełne były tajemnych przejść, skrytek, zapadni, przemyślnych mechanizmów otwierających i zamykających drzwi do podziemnych przejść. Nie dziwcie się więc, że choć znane są dokumenty wskazujące domniemane miejsce ukrycia legendarnych bogactw zakonu, nikt jeszcze nie trafił do skarbca templariuszy. A skarbiec i zawarte w nim przeogromne bogactwa były faktem niezbitym.”
Dla tych, którzy walczyli o Ziemię Świętą, płynęły szczodrze pieniądze, a także przywileje, które nadawali im papieże, królowie i książęta, aby zakon był dostatecznie bogaty i mógł sprostać zadaniom walki z muzułmanami. W XIII wieku templariusze bardzo rozprzestrzenili się na Bliskim Wschodzie. Mieli swoje posiadłości i zamki również na Półwyspach Apenińskim i Pirenejskim, w Brytanii, Irlandii, Niemczech, we Francji, Czechach, Austrii, na Morawach, a także w Polsce, dokąd w 1156 roku, po powrocie z wyprawy krzyżowej, sprowadził templariuszy książę Henryk Sandomierski. Templariusze bogacili się nie tylko dzięki nadaniom, ale także zajmując się przewozem pielgrzymów do Palestyny i przesyłką ich pieniędzy. W ten sposób podejmowali oni wielkie operacje bankowe i znakomicie zarabiali. W XIII wieku templariusze nagromadzili ogromne bogactwa, które tylko w części wydatkowali na walkę o Ziemię Świętą, dokąd posyłali rycerzy własnych i najemnych. Resztę swych dochodów używali na dostatnie życie na Zachodzie, a także na prowadzenie własnej polityki, czym budzili nienawiść i strach u ówczesnych władców. Wyobraźcie sobie bowiem organizację posiadającą swych ludzi i swe siedziby niemal we wszystkich krajach chrześcijańskiej Europy. Organizację liczną a bogatą, mającą wszędzie ogromne wpływy i stosunki, własną sieć szpiegowską. Za pomocą bogactw, tajnych informacji, sieci intryg i spisków starali się wpływać na przebieg wypadków politycznych w poszczególnych krajach. Te ich tajne zamysły wymagały oczywiście tajnych środków. Templariusze stali się mistrzami w układaniu szyfrów, którymi się porozumiewali. Zamki ich pełne były tajemnych przejść, skrytek, zapadni, przemyślnych mechanizmów otwierających i zamykających drzwi do podziemnych przejść. Nie dziwcie się więc, że choć znane są dokumenty wskazujące domniemane miejsce ukrycia legendarnych bogactw zakonu, nikt jeszcze nie trafił do skarbca templariuszy. A skarbiec i zawarte w nim przeogromne bogactwa były faktem niezbitym.”
Z.
Nienacki: „Pan Samochodzik i templariusze”
1. Do czego powołano Królestwo Jerozolimskie w
Palestynie?
....................................................................................................................
....................................................................................................................
1 pkt.
2. Państwa chrześcijańskie w Ziemi Świętej ciągle
cierpiały na brak ludzi, gdyż:
a) brak było ochotników
b) krzyżowcy po odbyciu krucjaty wracali do swych krajów
ojczystych
c) krzyżowcy, rekrutujący się z rycerzy ochotników,
umierali na dżumę.
1pkt.
3. Jak powstał zakon joannitów?
................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ 3 pkt
4. Jakie zadania wykonywali rycerze zakonu joannitów?
a).....................................................................................................................
b) ....................................................................................................................
b) ....................................................................................................................
c)
.................................................................................................................... 3 pkt.
5. Skąd wzięła się nazwa zakonu templariuszy?
............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................... 2 pkt.
6. Wymień dwa śluby, jakie musieli złożyć rycerze
zakonni:
a)....................................................................................................................
b) .................................................................................................................... 2 pkt.
b) .................................................................................................................... 2 pkt.
7. Wymień dwa warunki, które musiał spełnić człowiek
chcący wstąpić do zakonu templariuszy:
a) ....................................................................................................
b) .................................................................................................... 2 pkt.
8. Dlaczego zakon templariuszy był bardzo bogaty?
a) Przywileje i majątki, jakie templariusze otrzymali od
papieża Innocentego II i jego następców, przyczyniły się do wzrostu potęgi
zakonu.
b) Na obronę Ziemi Świętej łożyła niemal cała
chrześcijańska Europa i wiele sum na ten cel zebranych trafiło do templariuszy.
c) Prawdziwa jest odpowiedź a) i b).
1 pkt.
9. Jak bogacili się templariusze?
a) zajmowali się przewozem pielgrzymów do Europy
b) zajmowali się przewozem pielgrzymów do Palestyny i
przesyłką ich pieniędzy
c) zajmowali się przewozem muzułmanów z Bliskiego Wschodu
na Półwysep Pirenejski 1 pkt.
10. Dlaczego templariusze budzili nienawiść i strach
ówczesnych władców?
a)....................................................................................................................
b) .................................................................................................................... 2 pkt.
b) .................................................................................................................... 2 pkt.
11. Jak templariusze starali się wpływać na przebieg
wypadków politycznych
w poszczególnych krajach?
w poszczególnych krajach?
a)....................................................................................................................
b) ....................................................................................................................
b) ....................................................................................................................
c)
.................................................................................................................... 3 pkt
12. W czym templariusze stali się mistrzami?
............................................................................................................................................................................................................................................................. 1 pkt.
13. Z czego słynęły zamki templariuszy?
.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................. 2 pkt.
Razem:
24 pkt.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz