niedziela, 31 maja 2015

Wokół lektury "Sposób na Alcybiadesa" Edmunda Niziurskiego

Kim była słynna "paczka wyczynowców"?

To chłopcy z klasy VIIa: Ciamciara (równocześnie narrator), Zasępa, Słaby i Pędzel, którzy znaleźli sposób na zdobywanie dobrych ocen bez konieczności uczenia się... Udało im sie kupić tak zwana SPONĘ, sposób  na Alcybiadesa. System działał dość długo i klasa VIIIa osiągała coraz lepsze wyniki. W koncu jednak uczniowie przekonali się, że nauka historii jest ciekawa i sami zaczęli pogłębiać swoją wiedzę.

Kim był Alcybiades?

Alcybiades to przezwisko nauczyciela hostorii, Tymoteusza Misiaka. "Paczka wyczynowców" była przekonana, że to oni mają sposób na Alcybiadesa, a okazało się, że to nauczyciel znalazł sposób na krnąbrnych i leniwych wyczynowców...


czwartek, 21 maja 2015

A może... "Sposób na Alcybiadesa"?

Powieść, napisana przez Edmunda Niziurskiego, została wydana w 1964 roku. W 1978 roku wpisano ją na międzynarodową Listę Honorową IBBY (to taka lista najlepszych książek dla dzieci
i młodzieży).












O autorze: 
Edmund Niziurski (1925 - 2013) – polski prozaikpublicystascenarzysta i dramaturg, prawnik. Twórca  książek dla dorosłych i młodzieży, które cechują się charakterystycznym humorem słownym.



Wkrótce... oczywiście coś o "paczce wyczynowców"...

piątek, 8 maja 2015

czwartek, 7 maja 2015


Ćwiczenie sprawdzające Waszą znajomość środków poetyckich:

dumny jak paw ………………………
deszcz marzy ………………………..
stroma góra ………………………….
wrzeszczy – dreszczy………………..
odważny jak lew…………………….
zamek – klamek……………………..
rurka – górka………………………..
koronkowa robota…………………..
ciepły promień………………………
czuję się jak ryba w wodzie……………….
złośliwa pokrzywa…………………….
wielka chmura………………………
uparty jak osioł………………………
gil ma jak pestka serduszko…………………
trzaskać, szeleścić ..........................................   paluch ............................................

paluszek ........................................                              

W poetycką podróż ze środkami stylistycznymi...

Polega na skojarzeniu i połączeniu ze sobą (za pomocą słów: jak, jakby, jakoby, niby, niczym, na kształt) podobnych lub wspólnych cech przedmiotów, zjawisk i osób – PORÓWNANIE

Jednakowe lub podobne brzmienie zakończeń wyrazów – RYM 

Wyrazy, których nie można wytłumaczyć dosłownie, bo mają one sens przenośny. Oznacza to, że znaczenie jednego wyrazu wpływa, czyli przenosi się na znaczenie drugiego wyrazu – METAFORA (PRZENOŚNIA)

Wyraz, który pełni funkcję określenia rzeczownika. Najczęściej wyrażony jest przymiotnikiem. Określa cechy i właściwości istot żywych, przedmiotów i zjawisk – EPITET 

Nadawanie zwierzętom, roślinom, zjawiskom przyrody czy przedmiotom cech właściwych ludziom – PERSONIFIKACJA (UOSOBIENIE)


Wyraz naśladujący dźwięki – WYRAZ DŹWIĘKONAŚLADOWCZY
(ONOMATOPEJA)


Nadanie przedmiotom, zjawiskom przyrody cech istot żywych – OŻYWIENIE (ANIMIZACJA)


Dwukrotne  lub wielokrotne wystąpienie tego samego elementu - POWTÓRZENIE


ZDROBNIENIE


ZGRUBIENIE

poniedziałek, 4 maja 2015

Części zdania, czyli na początek parę wiadomości...

Podmiot
              oznacza osobę lub rzecz wykonującą  czynność

             KTO? CO?

Orzeczenie
 oznacza czynność
             CO ROBI?
CO SIĘ Z NIM DZIEJE?
W JAKIM JEST STANIE?


Przydawka – określa podmiot

             JAKI? JAKA? JAKIE?
CZYJ? CZYJA? CZYJE?
KTÓRY? KTÓRA? KTÓRE?
ILE? CZEGO? Z CZEGO?


Dopełnienie – określa orzeczenie
         
      odpowiada na pytania wszystkich       przypadków oprócz Mianownika
i Wołacza
    Okolicznik – określa orzeczenie

    JAK? GDZIE? KIEDY?
    PO CO? NA CO?
     W JAKIM CELU?
     W JAKI SPOSÓB?
     POD JAKIM WARUNKIEM?
    MIMO CO? MIMO CZEGO?
    SKĄD?