Wiersze Józefa Ratajczaka

Józef Ratajczak

Obłoki

Płyną w górze
niczym słomkowe kapelusze.
Kościelna je wieża 
przymierza.
Nie pasują – za duże.

Zegar ratuszowy
próżno nastawia głowę.
Dachy domów
Wyciągają szyje po kryjomu.
Dwa smukłe klony 
daremnie rozwarły korony
i biegną zziajane na wzgórze.

Lecą tak obłoki
z ręki do ręki 
w bardzo wysoki,
czysty błękit.
Płyną samotnie w górze
niczym słomkowe kapelusze.
Potem całą noc płaczą
aż do zorzy,
że nikt ich na głowę nie włożył.

Józef Ratajczak 

 Burza majowa

Tyle trzasku,

tyle blasku,

burza kręci bicze z piasku.

Błyskawice

z góry miota,

dyszy niby

hipopotam.

Tyle błysku

w górze, nisko

las zapłonął jak ognisko.

Burza zwija

z ognia sznury,

leci z chmury na pazury.

ćwieczenie 2

Józef Ratajczak 

Zielony wiersz

Wyjdę do parku

z rana,

założę zielone

ubranie:

spodnie zielone,

marynarkę zieloną,

zielony krawat

poprawię zieloną dłonią.

Zielony nad stawem przystanę,

rozepnę zielone ubranie,

włosy rozczeszę w koronę,

ręce uniosę do góry

jak dwie gałęzie zielone,

by w locie zatrzymać chmury.